Wpływ doustnego alendronianu na gęstość mineralną kości i częstość złamań w osteoporozie pomenopauzalnej ad 7

Zmiany wysokości od wartości podstawowych u kobiet z nowymi złamaniami kręgów lub bez nich w grupach alendronianu i placebo. Zmiany wysokości obliczono jako średnią z trzech do pięciu pomiarów na kobietę, wykonanych za pomocą stadiometru Harpendena. Dane dotyczące kobiet z trzech grup alendronowych zostały zebrane. Utrata wzrostu u kobiet bez nowych złamań kręgów była mała i podobna w grupach leczonych i przyjmujących placebo (odpowiednio 2,8 i 3,3 mm) (Figura 2). Wśród kobiet z nowymi złamaniami kręgów osoby z grupy placebo straciły średnio 23,3 mm wysokości, podczas gdy średnia utrata wysokości w grupie alendronianowej (5,9 mm) była tylko nieznacznie większa niż średnia utrata kobiet bez nowe złamania.
Złamania poza kręgami
Rysunek 3. Rysunek 3. Łączny udział kobiet bez złamań kręgów. Dane zostały obliczone za pomocą metody life-table . Dane dotyczące kobiet z trzech grup alendronowych zostały zebrane.
Tabela 3. Tabela 3. Kobiety z nowymi złamaniami poza kręgami i miejscami złamania podczas trzyletniego okresu badania. Złamania poza kręgami wystąpiły u 83 kobiet, z tendencją do zmniejszenia liczby złamań w grupie alendronianowej. Spośród 397 kobiet w grupie placebo, 38 miało w sumie 47 złamań bezkręgowych podczas 1015 pacjento-lat obserwacji, podczas gdy 45 z 597 leczonych alendronianem miało w sumie 46 złamań bezkręgowych podczas 1525 pacjento-lat po -w górę. W grupie placebo skumulowana częstość występowania u kobiet ze złamaniami bezkręgowymi po trzech latach wynosiła 10,7 procent, przy ogólnej liczbie przypadków 3,7 kobiet ze złamaniami na 100 pacjento-lat zagrożonych. W grupie leczonej alendronianem skumulowana częstość występowania wynosiła 8,5%, przy ogólnym wskaźniku ryzyka 3,0 kobiet ze złamaniami na 100 pacjento-lat. Szacowane ryzyko złamań bezkręgowych u kobiet leczonych alendronianem wynosiło 0,79 (przedział ufności 95%, od 0,52 do 1,22). Różnica w łącznych proporcjach kobiet bez złamań kośćca w grupach alendronianu i placebo wzrosła w trzecim roku (ryc. 3). Tabela 3 pokazuje dane dla wszystkich złamań bezkręgowych. Nie było doniesień o złamaniach naprężeniowych, złamaniach ani opóźnionych gojeniach złamań.
Niekorzystne skutki
Tabela 4. Tabela 4. Kobiety, które zaprzestały terapii. Alendronian był na ogół dobrze tolerowany, bez większych klinicznych lub laboratoryjnych dowodów działań niepożądanych niż w przypadku placebo. Ogółem 16,3% kobiet przerwało terapię, z podobnymi częstościami w grupie placebo i we wszystkich trzech grupach alendronowych (Tabela 4). Przerwanie leczenia było spowodowane klinicznymi działaniami niepożądanymi u 6,0 procent kobiet otrzymujących placebo, 5,4 procent osób otrzymujących 5 mg alendronianu, 4,1 procent osób otrzymujących 10 mg i 8,0 procent osób otrzymujących 20 mg przez dwa lata, a następnie 5 mg w trzeci rok. Zależne od dawki podrażnienie górnego odcinka przewodu pokarmowego jest głównym efektem ubocznym związanym z kilkoma innymi bisfosfonianami, które są podawane w wyższych dawkach 20,21. Kobiety z grupy placebo i wszystkie trzy grupy alendronianowe wykazywały podobne działania niepożądane z górnego odcinka przewodu pokarmowego, czego skutkiem były: przerwanie leczenia u jedynie 2,0 procent kobiet otrzymujących placebo, 3,5 procent osób otrzymujących 5 mg alendronianu, 1,0 procent osób otrzymujących 10 mg i 2,0 procent osób otrzymujących 20 mg, a następnie 5 mg
[więcej w: przeglądarka skierowań na leczenie uzdrowiskowe katowice, okulista warszawa nfz, zgorzel wilgotna ]