Ciężka, ostro rozpoczynająca się postać rozlanej nerczycy kiłowej może kończyć się wyzdrowieniem, zupełnym lub częściowym, zejściem w postać przewlekłą lub śmiercią. Chorzy giną wśród objawów osłabienia serca lub wtórnego zakażenia, a dotknięci nerczycą kiłową, skojarzoną z zapaleniem kłębków, czasami giną z mocznicy. Dość często los chorych bywa inny. Mianowicie wszystkie objawy ustępują po tygodniach lub miesiącach, natomiast utrzymuje się uporczywie nieduży białkomocz (1-2%) i skłonność do obrzęków. Jeżeli nerczyca kiłowa przewleka się, to może dołączać się skrobiawica nerek. Read the rest of this entry »

Nadnerczak jest chorobą niezbyt częstą, zwłaszcza u dzieci zdarza się on rzadko. W ogromnej większości przypadków pierwotny nadnerczak jest jednostronny. W drugiej nerce powstaje on przeważnie przerzutowo. Nadnerczak zawiera dużo substancji tłuszczowatych, jest dlatego bardzo miękki, barwy żółtej lub czerwonożółtej, ma skłonność do rozpadu oraz do krwotoków; rosnąc powierzchownie, podtorebkowo, dochodzi do dużych rozmiarów i dość wcześnie uogólnia się głównie przez naczynia żylne po wrośnięciu do żyły nerkowej a nawet do żyły głównej dolnej oraz nasiennej. Nadnerczak szerzy się również drogami chłonnymi, wywołuj ąc przerzuty w węzłach chłonnych, a także przechodzi na torebkę tłuszczową, miedniczkę nerkową i moczowód. Read the rest of this entry »

Porażenia mięśni napinających struny głosowe mogą być jednostronne lub obustronne. Potażenie mięśni tarczowo-nalewkowych (mm. thyreoary taenoidei). W czasie wdechu obraz krtani jest prawidłowy . W czasie wydawania głosu struny głosowe są doprowadzone do linii środkowej, lecz ich brzegi są rozwarte i tworzą otwartą szczelinę. Read the rest of this entry »

Błona śluzowa jest blada i sucha, przypominająca początkowe stadia gruźlicy. W późnych stadiach choroby następuje bezgłos i chory może mówić jedynie szeptem. Zaburzenia głosu występują również w zależności od nieprawidłowego wydzielania gruczołów płciowych. Krtań i jej czynności zaliczamy do drugorzędnych cech płciowych. W okresie dojrzewania płciowego krtań, a zwłaszcza jej części chrzęstne, ulegają rozrostowi. Read the rest of this entry »

Read the rest of this entry »

Ciepło powoduje nie tylko rozszerzenie naczyń, lecz wzmaga również zużycie tlenu, a wobec niedostatecznej rozszerzalności naczyń włosowatych zapotrzebowanie na tlen nie może być pokryte; w rezultacie dochodzi do dalszego uszkodzenia tkanki. Natomiast ogrzanie całego ciała za pomocą codziennych kąpieli przyczynia się wybitnie do złagodzenia dolegliwości. Najlepiej stosować kąpiel o temperaturze 30 – 34° w ciągu 30 minut; przedłużamy ten okres stopniowo, dochodząc do 2 godzin. Temperaturę wody należy kontrolować; kończyny uległej zgorzeli nie zanurzamy. Leczenie okładami lodowymi ma niewątpliwie przewagę nad stosowaniem miejscowym ciepła z następujących względów: 1. Read the rest of this entry »

Read the rest of this entry »

Takie zmniejszenie się obrzęków podskórnych można spostrzegać nawet w tych przypadkach, w których już nie działają ani leki sercowe, ani środki moczopędne. Krwi upusty stosuje się w chorobach narządu krążenia: 1) w nadciśnieniu samorodnym, gdy choremu zagraża udar mózgowy, osłabienie mięśnia sercowego, dychawica sercowa oraz gdy nadciśnienie sprowadza bardzo silne i uporczywe bóle głowy 2) w dusznicy bolesnej z bardzo znacznym wzmożeniem ciśnienia tętniczego krwi 3) w przewlekłej niewydolności krążenia przebiegającej z dużymi przekrwieniami i z sinicą, zwłaszcza, gdy zagraża ostry obrzęk płuc 4) w ostrej niewydolności krążenia sercowej, dołączającej się do znacznych przekrwień 5) w ostrej niewydolności krążenia, wywołanej ostrym zatruciem gazami duszącymi (chlorem, zwłaszcza zaś fosgenem) w okresie sinicy zwykłej. We wszystkich tych stanach osiąga się nieraz wybitną poprawę po obfitym upuście krwi bezpośrednio z żyły w il ości 300-400-500 ml albo za pomocą 8-12-16 ciętych baniek w miejscu najbardziej przekrwionym. W przypadkach ostrej niewydolności krążenia na tle ostrego zatrucia gazami duszącymi przeważnie nie da się upuścić krwi z żyły wskutek znacznego zgęszczenia krwi i zwiększenia jej krzepliwości. W tych przypadkach uciekamy się do upustu krwi z tętnicy szprychowej. Read the rest of this entry »

CHOROBY NARZĄDU KRĄŻENIA A SPORTY. W dobie ogólnego zainteresowania sportem lekarzowi nieraz wypada rozstrzygnąć, czy osoba dotknięta chorobą narządu krążenia, w szczególności serca, może sobie pozwolić bez szkody dla zdrowia na ćwiczenia fizyczne i na sporty. Odpowiedź na to pytanie zależy w każdym przypadku, od rodzaju choroby i jej okresu z jednej strony oraz od rodzaju sportu i sposobu jego uprawiania z drugiej strony. Uwzględnia się także, czy chodzi o sportowca wytrenowanego, czy też o osobę, która będąc już chora pragnie uprawiać sport. W chorobach organicznych narządu krążenia w okresie niewydolności krążenia obowiązuje zasada oszczędzania chorego narządu, przede wszystkim serca, i dlatego wszelkie sporty oraz wysiłki fizyczne, jako powiększające zapotrzebowanie pracy serca są stanowczo przeciwwskazane. Read the rest of this entry »

CHOROBY NARZĄDU KRĄŻENIA A ZABIEGI CHIRURGICZNE. Dawniejsze obawy przed operacjami u chorych, dotkniętych chorobami narządu krążenia, nie ostały się, gdy przekonano się, że chorzy cierpiący a wady serca oraz na chorobę Basedowa mogą dobrze znosić nawet takie zabiegi, jak doszczętne usunięcie tarczycy, pomimo znacznej niewydolności krążenia, a chorzy na ciężką dusznicę bolesną kardioomentopeksję, kardiopneumopeksję i inne operacje, które mają za zadanie wybitnie poprawić ukrwienie mięśnia sercowego. Toteż w okresie wydolności krążenia w razie potrzeby operacji ani wada serca ani przewlekłe zwyrodnienie mięśnia sercowego nawet przebiegające z niemiarowością zupełną i inne choroby narządu krążenia nie stanowią zasadniczego przeciwwskazania. Natomiast w okresie przewlekłej niewydolności krążenia nasze postępowanie jest inne głównie ze względu na możliwość pooperacyjnego zapalenia płuc. Tutaj dążymy najpierw do usunięcia niewy dolności krążenia w dopiero potem doradzamy operację. Read the rest of this entry »