Nadnerczak

Nadnerczak jest chorobą niezbyt częstą, zwłaszcza u dzieci zdarza się on rzadko. W ogromnej większości przypadków pierwotny nadnerczak jest jednostronny. W drugiej nerce powstaje on przeważnie przerzutowo. Nadnerczak zawiera dużo substancji tłuszczowatych, jest dlatego bardzo miękki, barwy żółtej lub czerwonożółtej, ma skłonność do rozpadu oraz do krwotoków; rosnąc powierzchownie, podtorebkowo, dochodzi do dużych rozmiarów i dość wcześnie uogólnia się głównie przez naczynia żylne po wrośnięciu do żyły nerkowej a nawet do żyły głównej dolnej oraz nasiennej. Nadnerczak szerzy się również drogami chłonnymi, wywołuj ąc przerzuty w węzłach chłonnych, a także przechodzi na torebkę tłuszczową, miedniczkę nerkową i moczowód. Wrastając do żył daje dość często liczne i rozległe przerzuty do różnych narządów, zwłaszcza do płuc i do kości. Objawy. Najwcześniejszym, najczęstszym i najznamienniejszym objawem klinicznym nadnerczaka jest krwiomocz widoczny gołym okiem o cechach charakterystycznych, zależny od uszkodzenia naczynia krwionośnego przy wrastaniu guza do miedniczki nerkowej. Objaw ten spostrzega się mniej więcej w 900/0 przypadków, przy czym w 60% już wcześnie. Krwiomocz jest samorodny, jednostronny, niestały kapryśny, różnej obfitości, czasami tylko drobnowidowy. Jest on niebolesny. Często w moczu stwierdza się skrzepy krwi w postaci tworów robaczkowatych, stanowiących niekiedy odlew moczowodu. Duże skrzepy mogą wywoływać gwałtowne bóle przypominające kolkę nerkową. [więcej w: choroby genetyczne człowieka rodzaje, dyżury aptek żywiec, wniosek o leczenie odwykowe uzasadnienie ]
[przypisy: dialab wyniki, fonastenia, lekarstwo w zębie leczenie kanałowe ]